Avy’s WSOP Main Event Blog – Alweer thuis

Gerelateerde links:

1. Introductie
2. Op naar Vegas
3. Wachten
4. Wie is wie?
5. Illusie armer, ervaring rijker
6. Tijd over…
7. Alweer thuis

Het valt niet mee om regendruppels in te ruilen voor 45 graden en mooie dames die mij de ene Budweiser na de andere brengen. In mijn laatste blog zal ik terugblikken op de afgelopen twee weken die ik in Las Vegas door heb gebracht.

Voor alle pokerliefhebbers heb ik eigenlijk maar één tip. Doe dit jaar aan bankroll management en zorg dat je ongeveer 2K bij elkaar spaart. Koop volgend jaar gewoon een ticket naar Vegas en ga daar een paar weken zitten om dagelijks eerst wat bij het zwembad te liggen en als je dan eenmaal goed wakker bent, lekker plaats te nemen aan één van de vele pokertafels in de verschillende casino’s.

Mijn eerste dagen had ik nodig om te wennen aan het tijdsverschil en het verkennen van de Strip. De Strip is de hoofdstraat waar zich de meeste casino’s bevinden. De casino’s zitten bij alle hotels op de begane grond. Het hotel waar ik verbleef is het Stratosphere Hotel, een goed hotel waar je van alle gemakken wordt voorzien. Het enige kleine nadeel van dit hotel vind ik de afstand tot de Strip. Ik heb dagelijks taxi’s moeten nemen om elders te kunnen komen. Lopen is niet echt een aanrader, aangezien de temperatuur dit niet echt toelaat.

Nadat ik dus in mijn eerste dagen wat casino’s had verkend en kennis had gemaakt met de organisatie van PKR, voelde ik me al vrij snel thuis in de stad die nooit slaapt. Dit was ook wel prettig voor mijn toch al verstoorde slaapritme. De eerste dagen was ik niet eerder dan vier uur ’s nachts thuis. Het ene feestje naar het andere zorgde ervoor dat ik ook al snel wat verschillende contacten kon leggen met landgenoten. De contacten die ik daar heb gelegd hebben er mede voor gezorgd dat het een onvergetelijke tijd is geweest. We hebben de eerste dagen veel met elkaar lol gehad aan de cash tafels. Samen met Dennis Mons (journalist van Spits), Pelle Noltes (zeer goede pokerspeler en wiskundedocent), Olli (13e jaars psychologie student die waarschijnlijk hogere ogen gooit met pokeren) en Stef (stuntpiloot, die mij over mijn vliegangst heeft heen geholpen) hebben we menig Amerikaan leeggeplukt en wijsgemaakt dat het gewoon een kwestie van pech was.

Op de vooravond van mijn WSOP speeldag werd er nog een exclusief feest georganiseerd door hoofdsponsor Everest Poker. De cocktails die hier geserveerd werden waren bijna net zo duur als een gemiddelde boodschappen wagen bij de Albert Hein. Ik had natuurlijk allang besloten om netjes aan het water te gaan, zodat omdat ik me fit wilde voelen voor “le moment supreme”. Op de dag zelf was ik vroeg opgestaan om me rustig naar het Rio te begeven. Eenmaal in het Rio aangekomen besefte ik meteen dat ik wel een beetje te vroeg was, ongeveer twee uur voor het startschot. Gelukkig bevindt zich in elk casino in Vegas wel een Starbucks, dus besloot ik nog maar even een bakkie te drinken. Eenmaal in de Brasilia Room aangekomen heb ik Sebas “WazzaManiak” van Kempen (foto) nog even geluk toegewenst en ben ik met klotsende oksels op mijn stoel gaan zitten. Over het verloop van het toernooi hebben jullie inmiddels ingelezen. Nog steeds vind ik het erg jammer dat ik er door een eigen fout ben uitgeknikkerd maar kan ook niet anders dan tevreden zijn met mijn leerervaring.

Na mijn uitschakeling heb ik een paar dagen nodig gehad om mijn teleurstelling te verwerken. Dit proces werd al meteen dezelfde avond nog in gang gezet. Ik ben met o.a. Nicky Roeg met een limousine naar een bekend Japans restaurant gereden, om ons daar te laten verwennen met een heerlijk vijf-gangen diner. Tijdens dit etentje hebben we mijn key hand en andere acties uitvoerig besproken en werd mij toch wel heel duidelijk dat ik nog maar aan de vooravond van mijn pokercarrière sta. De manier waarop deze pro’s naar handen kijken gaat ver boven mijn pet!

Tijdens mijn laatste dagen in Sin City stond mijn verblijf alleen nog maar in het teken van spelen aan de $1/$2 tafels. Dit ging zo goed dat ik het me kon permitteren om nog een toernooi in het Venetian Hotel te spelen. De inleg hiervan was $180, hoeveel man er aan mee deden weet ik niet eens meer, maar de eerste prijs bedroeg een dikke $7.000. Ik had tijdens de eerste break nog maar 2K over van mijn begin stack van 5K. Na een paar goed uitgespeelde handen en pocket Azen die bleven staan, begon ik geleidelijk aan te groeien en heb ik het zelfs tot in het geld gered. Helaas maakte iemand een fantastische call met AJo en liep ik achter met ATs. Ik verdiende maar een klein bedrag, maar met twee van de drie gespeelde toernooien in Las Vegas ben ik toch best tevreden. Natuurlijk had ik het liever andersom gehad, want één uit drie had me aanzienlijk wat meer geld kunnen opleveren.

Het eind van mijn avontuur, zo ook mijn blog, is aangebroken en wordt het dus tijd om al mijn trouwe supporters en lezers te bedanken, maar ook de mensen die procenten bij mij hebben ingekocht. Ik spreek uit mijn hart als ik zeg dat ik graag een zakcentje voor jullie had willen winnen, maar ook dat het mij ontzettend heeft geraakt dat er opeens zoveel mensen waren die in mij geloofden en daarin wilden investeren. Ook de vele mailtjes en SMS-jes heb ik erg enthousiast ontvangen. Mensen, allemaal bedankt!!! Ik hoop verder dat ik de lezers van mijn blogs heb kunnen informeren en amuseren over het reilen en zeilen in Vegas.

Tot slot wil ik Giorgio bedanken voor de sponsoring en het plaatsen van mijn blogs op PokerKamers.nl. Ik hoop dan ook dat dit initiatief zal leiden tot een extra impuls en wellicht nieuwe leden van zijn Poker Club!

Avy Rijnbergen

• Deel dit bericht:
• 
•